Subskrybuj nas na Youtube
Filmik wprowadzający do gry wydaje się zachęcający - poznajemy historię planety Magalan, w którą uderzyła kometa. Resztki populacji podzieliły się na 4 frakcje i walczą teraz o surowiec – elex - przyniesiony przez ciało niebieskie.
Postać gracza należy do najbardziej znienawidzonych fakcji - Albów, którzy elex pożerają i chcą wymordować tych, których uznają za słabszych od siebie. Prowadzą więc wojnę z Klerykami, Wygnańcami i Bandytami (człowiek, który wymyślił te nazwy mógł jednak lepiej się postarać). Jak to w grach Piranha Bytes, nasz bohater zostaje zdradzony i wygnany i musi wszystko zaczynać od nowa. By rozwikłać zagadkę elexu i dowiedzieć się, dlaczego zastawiono na niego pułapkę będzie musiał zwiedzić Magalan i przyłączyć się do jednej z pozostałych frakcji.
dziennik.pl
Brzmi fajnie? Przede wszystkim brzmi znajomo, bo wygląda, jakby Piranha Bytes korzystała z jakiegoś generatora fabuły. Trzy frakcje, bezimienny bohater, który zaczyna od zera? To było już od pierwszej części "Gothic". I o ile w tamtej grze i jej drugiej części było to fajne, to po Gothicach i Risenach stało się już nudne.
A to dopiero początek zła, które nas czeka. Grafika "Elex" woła o pomstę do nieba. Nie chodzi tylko o jakość tekstur, które wyglądają, jak sprzed kilkunastu lat, ale i o animacje. Te są potwornie drętwe. Postaci poruszają się i walczą w całkowicie nienaturalny sposób. Do tego jeszcze jest koszmarnej jakości dźwięk i kiepskie głosy NPC. Do tego mamy jeszcze kamerę, która lubi się blokować w trakcie walki i niezliczoną ilość innych błędów.
Dialogi z postaciami to podstawa każdego RPG. Tu jednak rozmowy są tak zapisane, że nie chce się z nikim rozmawiać. Nie ma mowy o takiej swobodzie w podejmowaniu decyzji, jak w Wiedźminie 3 czy Original Sin 2. Do tego reakcje na zadania (albo chamskie albo miłe) też nie mają wpływu na nastawienie do nas postaci. Zadania są proste i naiwne, o skomplikowaniu rodem z Divinity, Tyranny czy Pillars of Eternity możemy zapomnieć. Do tego interfejs gry jest jednym z najgorszych, jakie widziałem przez lata grania. Jest absolutnie nieczytelny a próba zarządzania przedmiotami jest frustrująca.
dziennik.pl
Podsumowując: Elex to - moim zdaniem - najgorsza gra, w jaką w tym roku grałem. Wygląda tak, jakby twórcy zrobili tę grę kilkanaście lat temu, przetrzymali ją w sejfie, a teraz odkopali i wydali, nie zmieniając nic w grafice czy w kodzie gry. W zasadzie jest ona przeznaczona tylko dla najbardziej betonowych wyznawców Piranha Bytes, uważających każdego gniota tej firmy (czyli wszystko, co powstało po Gothic 2) za dzieło objawione.